Huidflora, overgroei en huidinfecties
In het artikel ‘Huidflora, overgroei en infecties’ lees je meer over de huidflora en het ontstaan van een overgroei of infectie met bacteriën en/of gisten.
Bij honden komen huidinfecties met bacteriën en/of gisten regelmatig voor. In vrijwel alle gevallen is er een onderliggende oorzaak. Een huidinfectie ontstaat namelijk niet zomaar. Door het onderliggende probleem (primaire oorzaak) raakt de huid uit balans of werkt het afweersysteem niet meer goed. De normale huidbewoners (bacteriën, gisten) kunnen dan in grote aantallen vermenigvuldigen zonder dat ze geremd worden door het afweersysteem. Er ontstaat een infectie met bijkomende ontsteking. In dit artikel lees je meer over bacteriële huidinfecties en gisteninfectie (Malassezia dermatitis).
Heeft jouw hond terugkerende problemen door bacteriën of gisten en kom je er met jouw dierenarts niet uit? Vraag dan verwijzing naar een dermatoloog voor dieren, zij kunnen je verder helpen om de oorzaak te achterhalen, infecties te voorkomen en het antibiotica gebruik te minimaliseren.
Mogelijke oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van een terugkerende huidinfectie zijn allergische huidaandoeningen (omgevingsallergie, voedselovergevoeligheid). Andere oorzaken zijn hormonale problemen (hypothyreoïdie, ziekte van Cushing), verlaagde afweer door ziekte of gebruik van bepaalde medicatie (bv. prednison), andere infecties (schimmel, mijten), seborroe, keratinisatiestoornissen (ichthyosis, sebaceous adenitis), etc.
Naast deze aandoeningen kunnen honden ook een bacteriële huidontsteking krijgen doordat de huid en vacht te lang vochtig en warm zijn. Denk aan langharige honden die na het zwemmen niet goed opdrogen of honden met plooivorming.
Symptomen huidinfectie
De huid heeft een beperkt aantal reactiepatronen waardoor symptomen zoals roodheid of huidschilfers bij uiteenlopende aandoeningen gezien kunnen worden. Aan de hand van de anamnese en signalement (ras, geslacht, leeftijd) in combinatie met de lichamelijke klachten zijn er vaak wel aanwijzingen die in de richting van een huidinfectie wijzen. In principe kunnen we aan de hand van de symptomen niet zeker weten of er een infectie met gisten, bacteriën of combinatie speelt. Dit is wel belangrijk om te weten als we een huidinfectie willen behandelen.
De klachten van een huidinfecties worden ook bepaald door de omvang en ernst van de infectie en de lokalisatie op het lichaam. Jeuk is één van de meest voorkomende symptomen. Meeste honden hebben vergelijkbare huidafwijkingen: rode huid, kaalheid, schilfers, en korstjes. Als de klachten langdurig (>3 weken) bestaan, dan kan de huid dikker worden (lichenificatie) en/of zwart verkleuren. Deze chronisch ontstoken/geïrriteerde huid noemen we ook wel olifantshuid. Het wordt vaker bij een gisteninfectie gezien maar kan ook een teken zijn van een onderliggende allergische huidontsteking.
Lees meer over olifantshuid bij honden in het artikel ‘Olifantshuid bij de hond‘.
Hieronder vind je overzicht met mogelijke symptomen van een huidinfectie met gisten en/of bacteriën. Dit zijn dus géén ziekte-specifieke symptomen en op basis van deze klachten (of foto’s) kan er geen diagnose gesteld worden.
- Jeuk
- Kale plekken
- Schilfers
- Korsten
- Wondjes of huidirritatie
- Stank/onaangename geurtjes
- Rode huid
- Epidermale collarettes (zie foto)
- Zwartverkleuring van de huid (hyperpigmentatie)
- Vette huid en vacht (seborroe)
- Pustels (zie foto)
- Nagelriemontsteking (paronychia)
- Bultjes (zie foto)
- Vochtige, 'zwetende' huid (hyperhidrosis)
- Bruinverkleuring van de nagels
- Vettige afscheiding op nagels, bij nagelriem
- Overmatige hoeveelheid oorsmeer
- Groen/gelig vochtig laagje op de huid
- Purulent slijmerig exsudaat (pus) uit het oor
- Vochtige, kale, stinkende plek in de hals (vaak bij Cockers of Bassets)
Huidinfecties bij oorontstekingen
Bij een oorontsteking zien we ook regelmatig huidinfecties maar dit hoeft niet altijd samen te gaan. Een infectie gaat altijd gepaard met een ontsteking maar er zijn ook situaties waarbij er een ontsteking aanwezig is, zonder dat er een infectie is. Bijvoorbeeld bij een allergische oorontsteking. Aan de buitenkant kunnen we dat echter niet beoordelen. Daarom zal de dierenarts een monster van het oorsmeer nemen en onder de microscoop nakijken (cytologisch onderzoek, zie hieronder).
Lees hier meer over in het artikel ‘Oorontsteking bij de hond‘.
Diagnose
Bovenstaande symptomen zijn vrij aspecifiek. Dat wil zeggen dat zij bij veel verschillende huidproblemen als symptoom gezien kunnen worden. Vaak zijn er echter wel aanwijzingen dat de hond een huidinfectie heeft.
Om vast te stellen of de klachten worden veroorzaakt door een huidinfectie met bacteriën en/of gisten is verder onderzoek noodzakelijk. Het is daarom erg belangrijk om bij het opwerken van huidpatiënten monstertjes van de huid te nemen voor cytologisch onderzoek.
Bij cytologisch onderzoek neemt de dierenarts met een swab, objectglaasje of plakband een monster van de huid en kleurt hij/zij deze met een speciale kleuring. Het monster kan dan onder de microscoop bekeken worden.
Bacteriële huidinfectie
Een bacteriële huidinfectie (pyodermie) is een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij honden. De infectie wordt dan ook vaak als een op zichzelf staande ziekte behandeld. Echter zullen de huidinfectie en bijkomende klachten steeds terugkeren als er niks aan de onderliggende aandoening wordt gedaan.
Bacteriële huidinfecties bij honden kunnen we onderverdelen in drie soorten:
- Oppervlakte pyodermie
- Oppervlakkige pyodermie
- Diepe pyodermie
Gisteninfectie (huid)
Een huidinfectie door gisten noemen we ook wel Malassezia dermatitis. Bijna de helft van de allergische honden krijgt hier weleens last van. Bij sommige hondenrassen komt Malassezia dermatitis vaker voor, bijvoorbeeld Basset, West Highland White Terriër, Shih-Tzu, Teckel, Duitse Herder, Cocker Spaniël, Dwergpoedel en Engelse Setter. Een aantal van deze honden heeft een genetisch defect waardoor het afweersysteem overgroei van gisten niet goed tegengaat.
Anatomische kenmerken van de huid en onderliggende aandoeningen spelen een belangrijke rol. Huidplooien en plekken op het lichaam met weinig ventilatie (tussen de teentjes, harige of nauwe gehoorgang) creëren een ideale omgeving voor gisten. Temperatuur en luchtvochtigheid zijn ook essentiële parameters voor vermenigvuldiging van micro-organismen zoals gisten.
Behandeling van huidinfecties
In het artikel ‘Behandeling van huidinfecties‘ lees je meer over de verschillende behandelingsopties en behandelschema’s. Daarnaast vind je een overzicht met alle medicinale huidverzorgingsproducten die tegen bacteriën en gisten werken.
